Category: วิธีเลี้ยงปลากัดในแบบของผม

ข้อแนะนำ… สำหรับคนอยากเดินในวงการนี้… ถือเป็นโม้ภาคพิเศษ นะครับ… คนที่อยากหารายได้พิเศษโดยการเพาะปลากัดจำหน่าย มาหาผมเยอะ… มีทั้งแบบอยากทำเป็นอาชีพ… และเสริม… หรืองานหลักงานรอง ทำนองนั้น… ผมบอกได้เลยว่า… ไม่เคยขัดขวางใครและสนับสนุนให้ตามกำลังที่ทำให้ได้… แต่จะบอกข้อดีข้อเสียก่อนทุกครั้ง… เพราะ… มันสามารถทำให้คุณ… มีรายได้เสริม…จากไม่กี่พัน… ไปจนหลักแสน… เพราะระบบการทำ การส่ง มันไม่แตกต่างกันนักหรอก… มันจะทำให้เราแตกไลน์ได้… แต่ก็อาจจะทำให้เจ๊งหมดเป็นแสนได้หรือหมดชื่อไปเลยก็ได้… ดาบ 2 คม… … อันดับแรก… ดูกำลังตัวเองก่อน… เรามีเวลาต่อวันมากแค่ไหน… สถานที่มีแค่ไหน… ประสบการณ์มีแค่ไหน… เวลา/วัน… ต้องมีอย่างน้อยการให้อาหารกะเปลี่ยนน้ำ…ทุกวัน การล้าง การเพาะ… ยังทำเสาร์อาทิตย์ได้… คุณมีเวลาติดต่อลูกค้าไหม… มีเวลาถ่ายรูปไหม… ถ่ายเป็นไหม… ภาษาอังกฤษพอดิ้นไปได้ไหม……

และแล้วก็ตัดใจเข็น  โม้ตอนที่ 9  ออกมาเลย…  สาเหตุที่เข็นเร็ว  เพราะเห็นคำถามจากคนรักปลากัดในกระทู้  ทั้งบนบอร์ดเราเองและบอร์ดที่อื่นๆ…  ซึ่งดูแล้ว  น่าจะมีการนำมาถกกัน…  และนำมาทำความเข้าใจกันเสียที…  ถึงแม้ว่าในส่วนที่ผมเข้าใจ  อาจจะมีบางอย่างไม่ถูกต้องนัก…  แต่อย่างน้อยจะได้รู้ว่า  เมื่อผมพูดถึงเรื่องนี้…  มันน่าจะมีความหมายยังไง  และคุยกันรู้เรื่องขึ้น…  เรื่องที่ว่าก็คือ… เลือดนิ่งกะเลือดชิด…  เป็นคำพูดที่เราพูดกันบ่อยๆในการพัฒนาปลา…  จะต้องอินบรีดกันกี่รุ่นถึงจะนิ่ง…  ทำกันไปกี่ทีถึงจะชิด…  ยิ่งฟังก็ยิ่งงง…  เพราะมันคนละความหมายในความคิดของผม…  และแบบใดเล่าที่เรียกว่านิ่ง  แบบใดเล่าที่เรียกว่าชิด… ก่อนอื่น…  เราคงต้องมาดูกันว่าในการเพาะพันธุ์สัตว์ที่เขาใช้กันอยู่ในปัจจุบัน…  เขาก็จะใช้กันอยู่ไม่กี่วิธี…  แบบที่เห็นมากๆคือ  ผสมกันไปเรื่อยๆ…  เอาตัวนั้นมาผสมตัวนี้  ไม่สนใจว่าสายมันจะมาจากไหน  แบบนี้…  เรียกว่า  ผสมออกมาให้ได้ตัวพอ…  ไม่ต้องมาหาประวัติสายพันธุ์อะไรกัน…   อีกแบบหนึ่ง…  ก็เอามันในครอกเดียวกันนั่นแหละมาผสมกัน…  เรียกว่า อินบรีด …

เนื่องจากมีน้องๆบางคน เจอหน้าแล้วถามหา  โม้…  ตอนที่  8 …  แล้วผมจะขัดศรัทธาได้ยังไง…  อิ อิ …  ก็เลยต้องมานั่งนึกหาเรื่องราวที่จะเอามาโม้ซะก่อน…  เพราะการจะโม้ได้เป็นตุเป็นตะนั้น  มันต้องมีข้อมูล  มันต้องมีการกระทำ…  และที่สำคัญ  มันต้องเป็นเรื่องจริงครับ…  ไม่ใช่โม้ไปเรื่อยๆ  แต่หาความจริงไม่ได้  แบบนั้น  มันเรียกว่าการโกหกซะมากกว่า… เอาล่ะ…  หลังจาก “งุ้งงิ๊ง” มา 1 ย่อหน้า…  ก็นึกเรื่องราวที่จะโม้ออก…  และให้ชื่อโม้ตอนนี้อย่างเป็นทางการว่า  “กู้ฟาร์ม” …  ทำไมน่ะเหรอ…  ถ้าสังเกตกันดีๆ  จะพบว่า  ผมมักไม่ค่อยถ่ายทอดประสบการณ์เกี่ยวกับโรคปลาเลย…  ใช่สิ..  เพราะปกติเจอะเจอน้อยมาก…  จนเรียกว่าแทบไม่เคยพบปัญหาเกี่ยวกับเรื่องนี้สักเท่าไร…  เพราะเคยพบพานกันกับโรคปลาหางนกยูง  ช่วงแรกๆของการกลับมาเลี้ยงปลาหลังจากทิ้งไปซะกว่า 20…

จบไปกับการเพาะเลี้ยงและอนุบาลลูกปลาใน โม้ตอนที่ 6 แบบไตรภาค แบบที่เรียกว่าค่อนข้างละเอียด… แต่ก็ใช่ว่า เมื่ออ่านแล้วจะเอาไปทำได้เลยนะครับ… อย่าลืมว่า สภาพแวดล้อมต่างๆของแต่ละสถานที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง… ซึ่งสิ่งที่จะเป็นตัวแปร… และควรจะเพ่งเล็ง… คงหนีไม่พ้น… น้ำ แสงสว่าง อุณหภูมิ อาหาร ระบบการจัดการ สายพันธุ์ … ดังนั้น แนวทาง รูปแบบ เทคนิคที่ได้เขียนให้ จะต้องนำไปวิเคราะห์โดยเอาเหตุผลมาจับ… ไม่ใช่การลอกแบบไปทำนะครับ… คราวนี้… เราจะมาต่อกันในเรื่องของการดูแลลูกปลาที่โตแล้ว… เรียกง่ายๆว่า มันรอดมาจากไข่และมีอายุเกิน 20 วัน ไปแล้วดีกว่า… ปลาที่รอดมาจากอายุ 10 วัน จะรอดต่อไปหากอาหาร น้ำ ยังสะอาดและสมบูรณ์ จนกระทั่งโตไปเรื่อยๆ ช่วงนี้ระวังเรื่องเดียว…